VAZO

   Duvarlar beyazdı, kirlice bir beyaz… Bir kadın boylu boyunca uzanmıştı yatağa.

   Yatak beyazdı…

   Kadın üşüyordu. Ayak parmakları titriyordu yorganın dışında sallanan…

   Her yerini sıkıca örtmeye çalışmış; ama başaramamıştı.

   Saçları sarıydı kadının, uzun değildi. Gözlerini belirli bir noktaya dikmişti. Uyumuyordu ya da göz kapakları açık uyuyordu.

   Oda soğuktu… Ufaktı… Büyükçe bir yatak… Bir gardırop… Küçükte bir ayna asılıydı duvarda…

   Kadın, sol elini kaldırdı. Yorganı düzeltti. Ayaklarını soktu içeri. Şimdi farkına varmış olması, uyuduğunun göstergesiydi biraz önce… Elini usulca duvara götürdü. Bir süre kaldı böyle. Eline bakıyordu. Eli duvara bakıyordu. Parmakları duvarın soğukluğunu bedenine saplatıyordu.

   Kadın irkiliyordu her saniye…

   Odada değişik bir koku vardı. Pis… Çürük kokusu gibi… Yatağın yanında… Sigara paketlerinin hemen sağında güller vardı vazonun içinde… Solmuş. Boyunlarını bükmüş, kurumamış ama… Çürümüş! Vazodaki su, yeşildi. Çok önceden konulmuş olmalıydı bu çiçekler vazoya…

   Geceydi…

   Kadın düşünüyordu… Eli duvara yapışıp kalmıştı sanki… Diğer elinide duvara götürdü kadın… Yorganı açıldı… Üzeri çırılçıplaktı… İki eli duvardaydı. Duvar soğuktu. O üşüyordu.

   Ellerini çekti duvardan yorganı tuttuğu gibi yere fırlattı… Kadın şimdi yatağın ortasında çaresizdi… Korunaklı değildi… Korkmuyordu… Duvara dayadı tekrar ellerini… Yan döndü bu sefer, duvara doğru…

   Çığlık atmaya başladı… Bağırdı kadın… Ağladı… Soluğu kesilecek gibi oldu. Yeniden başladı bağırmaya…

   Kadın duvarı yumrukladı… Parmakları kanamaya başladı. Beyaz duvarda kırmızı noktalar oluştu…

   Yüzünü tavana verdi aniden. Alçak geldi ona. İki eliyle itmeye çalıştı tavanı. Tavan onu basıyordu. İtti o, pes etmedi… Tavan alçaldı… Alçaldı… Yüzyüze geldi tavanla… Elleri halen itmeye çabalıyordu… Alçaldı tavan… Üzerine kapandı… Kadını ezdi… Daha da alçaldı tavan... Vazoya yaklaştı...

   Vazo kırıldı.