Uykusu geldi. Okuduğu kitabı kapadı, masa lambasını söndürdü… Yattığı odaya gidiyordu ki birden aklına düştü eski sevgilisi… Arkasını döndü. Camın hemen kenarındaki kitaplıkta bulunan kutuyu aldı eline. İçini açtı. Tomarla kağıt doldu avuçlarına… Masanın üzerine döktü hepsini…
Yeşil, kırmızı ve mavi kağıtlar… Kimisi zarflıydı…
Gül yaprakları aktı masasına… Kurumuş, bordolaşmıştı… Bir toka çıt etti vurdu, irkildi. Sıkışan sadece bunlardı yazdıklarının arasına… Cümleleri nasıl bir tutkuyla yazdıysa öylece duruyordu… Aşk, ona çok şey öğretmişti… Bunlardan biri de yazmaktı…
İlişkileri iyi gidiyor, sonra yeniden küsüyorlardı birbirlerine… Seneler boyunca dostluk kurmuşlardı sevgilerinin yanında. Aşk dostluktu aslında, en iyi dostluk…
Soluksuzca sevişmişlerdi soğuk gecelerde bazen… Bütünleştirmişlerdi bedenlerini…
Kızgınlıkları güler yüzlü sarılmarıyla son bulurdu, filmlerdeki mutlu sonlar gibi.
Kendi yazdıklarını tekrar okumaya cesaret edemiyordu… Elindeydi kağıtların bazıları, sıkıyordu onları. Sanki yiten aşkın ardından kalan posaları çıkarmaya çalışıyordu hafızasından…
Olmuyordu. Gittiğinden beri eskisi gibi değildi yaşamı…
Sigaralar… Kitaplar… Yalnızlık… İçki…
Dolanıp duruyordu zihni eski hayallerinde. Çıkıp kopmak istiyordu. Satırlarda aramaktan bıkmıştı onu. Her kitap okuduğunda, onunla ilgili tek bir ayrıntı uzanıp ona yetiştiriyordu kollarını… Yaşamayan ya da başkasının omzunda uyuya kalan o kadına…
İçeri gitti, sigara paketini aldı. Kibriti alevlendirdi sertçe. Yaktı. Duman yükselmedi tavana doğru… Masanın üzerine çöktü, yağmur getiren bulutlar gibi…
Gözleri kanlanmaya başladı… Okumuyordu da öylece bakıyordu ona yazdığı mektuplara. Uykusuzdu günlerdir. Yeni bir romana başlamıştı. Onu bitirmeye uğraşıyordu. Kahvelerle ayakta durmaya çabalıyordu.
Yazdıklarını bir kenara itti. Çalışma alanı yarattı kendine… Romanı yazdığı defteri çıkardı. Eline kalemi aldı… Kaldığı yere kalınca çizgi attı. Bastırarak üzerinden geçti sonra…
Eski sevgilisi için hikaye yazmaya başladı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder